دانشمندان از مدت‌ها قبل پي برده‌اند که قرار گرفتن در معرض هواي آلوده در حين بارداري، ريسک تولد کودک نارس يا تولد کودک با وزن کم را افزايش مي‌دهد. يافته‌هاي جديد نشان مي‌دهند در کشور‌هايي که درآمد کم و متوسط مخصوصا از منابع داخلي دارند، قرار گرفتن در معرض آلودگي بيشتر است.
به عنوان مثال در سال ۲۰۱۹، در حدود نيمي از جمعيت دنيا آلودگي هواي ناشي از آتش مورد استفاده براي آشپزي را تنفس کردند. بعلاوه 92% جمعيت دنيا در مناطقي زندگي مي‌کردند که کيفيت هوا مطابق توصيه‌ها‌ي سازمان بهداشت جهاني نبود.
در اين مورد، در آخرين گزارش منتشر شده در ژورنال پزشکي PLOS، پژوهشگران داده‌هاي ۱۲۴ مطالعه در مورد آلودگي هوا، وزن هنگام تولد و تولد کودکان نارس را آناليز کردند. آن‌ها خواستند اطمينان حاصل کنند که نقش قرار گرفتن در معرض آلودگي هواي داخلي يا خانگي را که اغلب ناديده گرفته مي‌شود، مشخص کنند. (کودکي که در قبل از هفته‌ي ۳۷ام بارداري متولد شود، نارس است. کم وزني هنگام تولد به وزن کمتر از ۵.۵ پوند يا ۲.۵ کيلوگرم اطلاق مي‌شود)
بيشتر مطالعات از آمريکا، اروپا، استراليا و مطالعات پراکنده‌اي از هند، چين، آمريکاي جنوبي و آفريقاي سياه يا زيرصحرايي بودند. محققان مخصوصا گزارشاتي را از آفريقا و آسيا بررسي کردند چون استفاده از آتش براي آشپزي در اين مناطق رايج‌تر است.
در حدود يک سوم آلودگي هوايي که باعث تولد کودک نارس مي‌شود منشا آن هواي خارجي است. پس منشا بيشتر آن، عمدتا در کشورهاي با درآمد کم، آلودگي هواي خانگي است.
نتايج نشان دادند که آلودگي هوا عامل تولد 16% از کل کودکاني است که با وزن کم متولد مي‌شوند و همچنين عامل تولد 36% کودکاني است که به طور نارس متولد مي‌شوند. بر اساس يافته‌ها مي‌توان استنباط کرد که با حذف قرار گرفتن در معرض آلودگي هوا در دوران بارداري، مي‌توان از تولد يک کودک از سه کودک نارس جلوگيري کرد. بانيان اين مطالعه تخمين مي‌زنند که در حدود ۵.۹ ميليون از کودکاني که در سال ۲۰۱۹ به طور نارس متولد شدند، در صورتي که آلودگي هوا در سطحي با ريسک کمتر نگه‌داري مي‌شد، مي‌توانستند در زمان عادي و بدون نارسي متولد شوند.
به عنوان مثال در کشورهاي آفريقاي سياه يا زيرصحرايي، بيش از نيمي از تولد کودکان نارس(52.5%) به قرار گرفتن در معرض آلودگي هوا مرتبط بودند. بانيان و پايه‌گذاران اين مطالعه تخمين مي‌زنند، نگه داشتن آلودگي هوا در سطحي با احتمال ريسک و خطر حداقل، مي‌توانست نرخ تولد هر دو گروه کودکان نارس و با وزن کم را در اين مناطق 78% کاهش دهد.
تولد با وزن کم و تولد کودک نارس و نابالغ ريسک مرگ را قبل از يک سالگي افزايش مي‌دهد و مي‌تواند عواقب مادام‌العمر ديگري هم داشته باشد. اين کودکان با احتمال بيشتري به اختلالات و ناتواني‌هاي رشدي و ذهني و مشکلات ديگري مانند مشکلات بينايي، ريوي و شنوايي دچار مي‌شوند. آسم، مشکلات گوارشي و عفونت‌ها نيز در کودکان نارس شايع‌تر است.
